Człowiek niebezpiecznie chory potrzebuje szczególnej łaski Bożej. Chrystus w sakramencie namaszczenia daje swoim wiernym, dotkniętym chorobą, potężną moc i obronę. Do oceny ciężkości choroby wystarczy roztropny osąd. W razie potrzeby należy zasięgnąć rady lekarza. Osobom w podeszłym wieku, których siły opuszczają, można udzielić namaszczenia chorych również wtedy, gdy nie zagraża im niebezpieczna choroba. Osobom chorym lub starszym, które nie mogą wychodzić z domu, należy także zapewnić możliwość przystąpienia do spowiedzi świętej i przyjęcia Komunii świętej. Taką potrzebę należy zgłosić w kancelarii parafialnej, podając jej nazwisko i imię oraz adres, aby umożliwić dotarcie kapłana lub szafarza nadzwyczajnego Komunii świętej.

Sakrament namaszczenia chorych, podobnie jak pozostałe sakramenty, przeznaczony jest dla żyjących.

Na czas wizyty kapłana u chorego koniecznie należy przygotować:

• stół nakryty białym obrusem;
• na stole umieścić krzyż, jedną lub dwie świeczki;
• naczynie z wodą świeconą i kropidło;
• szklankę wody jeśli chory ma problemy z przełykaniem;
• watę na talerzyku.